Bert Schierbeek (2)
Op een dag, het was een van de eerste vakanties in het huisje van Bert Schierbeek in Nogemont, was een boer vergeten het weiland aan de overkant af te sluiten en stonden er opeens twintig koeien in de tuin.
De motregen hing als een verstikkende vitrage om het boerderijtje, dus naar buiten wilden we toch al niet. Maar nu zaten we opgesloten want nu dúrfde ook niemand meer naar buiten. Die beesten zijn echt groot als ze tegen het raam staan. Gelukkig kwam de boer zijn dieren na een uurtje zelf weer weghalen. Hij gebaarde vriendelijk en riep verontschuldigende Franse woorden die wij niet konden verstaan. Rood haar had hij.
Het was de boer waarover ik later las in Weerwerk, dat kon niet anders. Hij heette Marcel Baillon. In Weerwerk althans, misschien was dat niet zijn echte naam. Schierbeek schreef dit over hem:
Marcel Baillon
net van zijn tractor gestapt
hij heeft gemolken
hoofd rood
haar rood
helemaal rood
bloedrood dus
van de gloeiende zon
het teveel aan wijn
tussen twee slokken bier door zegt ie:
wijzend op een mus
(op een telefoondraad)
soms blijft een vogel zitten
maar nooit lang
dan tikt ie met zijn vleugels tegen de
lucht
en vliegt weg
hij valt niet
hij tikt
en weg is ie
